Ten post jest trochę szczegółowy i omawia potrzebę ostrożności i rozwagi podczas przeprowadzania „poważnej operacji” na pompie ciepła. Trochę więcej czasu na ustawienie systemu we właściwy sposób pozwoli zaoszczędzić znaczną ilość energii (i pieniędzy) w całym okresie jego eksploatacji.

Domowa lodówka na ogół kończy swój okres użytkowania bez żadnych problemów w jej wewnętrznym działaniu (obwód chłodniczy). Wyciek czynnika chłodniczego jest prawie niespotykany.Gruntowe i powietrzne pompy ciepła również powinny być w stanie pochwalić się tak wysokim uznaniem, jednak ze względu na ich dodatkowe wyrafinowanie awarie komponentów mogą się zdarzyć, ale są one rzadkie.Niedawno miałem do czynienia z systemem, w którym pękł czujnik wysokiego ciśnienia. Spowodowało to częściową utratę czynnika chłodniczego i awarię w postaci blokady niskiego ciśnienia.Pompy ciepła (i lodówki) przechowują określoną ilość czynnika chłodniczego (płynu roboczego przenoszącego ciepło). Jest to dokładnie odważane podczas produkcji, a dzięki dobrej kontroli jakości i całkowicie spawanym połączeniom ciężar ten powinien pozostać w systemie przez cały okres jego użytkowania. Jakakolwiek waga powyżej lub poniżej wymaganej ilości może spowodować zmniejszenie efektywności energetycznej.Urządzenia chłodnicze różnią się nieco od agregatowych pomp ciepła. W przeszłości sprzęt miał wiele mechanicznych połączeń i sprzęgieł – potencjalnych źródeł wycieków, dużych lub małych. Spodziewano się uzupełnienia czynnika chłodniczego, a po kilku latach norma. Ze względu na swoją konstrukcję, systemy chłodnicze są na ogół mniej krytyczne co do ilości czynnika chłodniczego – mają „odbiornik cieczy” (naczynie do przechowywania cieczy) i są na ogół uzupełniane, dopóki we wzierniku nie będzie pęcherzyków.(Uwaga: – ponieważ w systemie znajduje się zarówno ciecz, jak i para, nie można użyć ciśnienia do pomiaru ilości)Kiedy doradzam komuś, aby zaangażował lokalnego inżyniera chłodnictwa do przeprowadzenia poważnej naprawy pompy ciepła, zawsze mówię „upewnij się, że odważą odpowiednią ilość, jak wydrukowano na etykiecie producenta”. Niedawno inżynier wymieniający przetwornik ciśnienia zignorował tę radę i po prostu dolewał, aż wziernik wewnątrz pompy ciepła był „czysty”.Dylemat, który mógł mieć, może odnosić się do czasu potrzebnego na odzyskanie i ewakuację tego, co znajdowało się obecnie w systemie, przed naważeniem prawidłowej ilości. Istnieje również ryzyko zanieczyszczenia podczas procesu odzyskiwania. Sprawa staje się jeszcze bardziej skomplikowana, ponieważ składniki mieszanek chłodniczych (jak w przypadku większości obecnych czynników chłodniczych; R407C i R410A) mogą wyciekać z różną szybkością, dlatego ostateczna zawartość procentowa mieszanki pozostawionej (lub odzyskanej) może być nieprawidłowa.

Chodzi mi o to, że nastawienie wymagane do naprawy pompy ciepła różni się od tego, które jest wymagane do naprawy chłodniczej – z następujących powodów:

– Sprawność energetyczna pompy ciepła jest najważniejsza.

– Każdy dodany czynnik chłodniczy może być „zamknięty” na okres do 20 lat, więc zapewnienie, że jest „właściwy” (dla najwyższej efektywności energetycznej) jest bardzo ważne.

– Ilość czynnika chłodniczego jest generalnie bardziej krytyczna w przypadku pomp ciepła.Czy wspomniany inżynier postąpił słusznie, czy nie, nie mogę powiedzieć. Jednak używanie samego wziernika może być trochę ryzykowne. Jeśli jakakolwiek inna część systemu jest „rozstrojona”, może to wpłynąć na werdykt wziernika i może spowodować zmniejszenie wydajności. Chociaż ryzyko tego może być niskie, natknąłem się na więcej niż jeden system, który był rażąco przeładowany. Powoduje to zalanie skraplacza (gorącego wymiennika ciepła) czynnikiem chłodniczym, co w efekcie pozostawia bardzo małą powierzchnię roboczą do skraplania, co skutkuje szkodliwymi wysokimi temperaturami i ciśnieniami oraz niską wydajnością energetyczną.Trudno powiedzieć, ile naprawionych systemów otrzymało prawidłowe obciążenie i trudno powiedzieć, czy lub w jakim stopniu przekłada się to na zmniejszenie COP, a nie chcę martwić tych, którzy mieli przeprowadzone naprawy ; większość inżynierów jest zarówno zdolna, jak i sumienna. Z drugiej strony zastanawiam się, jak długo staromodne podejście inżyniera chłodnictwa będzie nękać nasze pompy ciepła w terenie.

Klimatyzacja znajduje się gdzieś pomiędzy chłodzeniem a pompami ciepła. Systemy są dość wybredne, jeśli chodzi o ilość czynnika chłodniczego, ale, co dziwne, moim zdaniem, używane połączenia rurowe są nadal starym miedzianym typu „kielichowego”. Chociaż często są szczelne w 99%, mogą przeciekać i „płakać”. Dlaczego, u licha, nie ma wymogu stosowania bezpieczniejszego złącza rurowego, umyka mi myśl. Z pewnością z tego powodu wiele klimatyzatorów i powietrzno-powietrznych pomp ciepła pracuje znacznie poniżej swoich optymalnych parametrów przy niskim poziomie czynnika chłodniczego. Właścicielowi bardzo trudno jest stwierdzić, czy system jest nieefektywny energetycznie. Aby zakończyć moje kopanie w oldschoolowych sposobach inżynierów chłodnictwa, całkiem niedawno obserwowałem, jak inżynier odważa prawidłową ilość czynnika chłodniczego. Świetnie, pomyślałem, ale kiedy osiągnął wymagany poziom (obliczony w głowie!), dodał trochę na szczęście! Dlaczego on to zrobił?! Być może jest to pomocne, aby umożliwić jakiekolwiek przesiąkanie przyszłości. Ale ta dodatkowa ilość potencjalnie zmniejszy wydajność. Być może potrzebne jest świeże spojrzenie na znaczenie optymalizacji i energooszczędności naszych systemów. Ponieważ problemy z chłodzeniem są rzadkie, często zdarza się, że lokalny inżynier przeprowadza naprawę sprzętu, w którym nie ma doświadczenia. Byłoby pomocne dla wszystkich producentów dostarczenie wykresów podobnych do poniższego przykładu, aby pomóc każdemu inżynierowi „zmierzyć”, czy ilość czynnika chłodniczego jest prawidłowa, bez konieczności odzyskiwania i ważenia. Służyłby również jako kontrola wydajności systemu. Powinien być schowany w plastikowym etui wewnątrz urządzenia.