Rekuperacja – co to jest rekuperacja
Wentylacja z odzyskiem ciepła to nieoceniony sposób na utrzymanie jakości i czystości powietrza w budynkach o niskim zużyciu energii i zminimalizowanie utraty cennego ciepła, ale istnieje kilka problemów, które należy rozwiązać, aby zapewnić optymalną wydajność. Ekspert wentylacji, doradca techniczny przepisów budowlanych, ma wieloletnie doświadczenie w badaniach terenowych jakości powietrza w pomieszczeniach i skuteczności wentylacji grawitacyjnej, wentylacji mechanicznej. Jego przewodnik, który koncentruje się na scentralizowanych lub kanałowych systemach odzyskiwania ciepła w całym domu, jest niezbędną lekturą dla każdego, kto rozważa zastosowanie rekuperacji.
Rekuperacja co to
Powszechnie wiadomo, że wszystkie budynki muszą być wentylowane ze względu na zdrowie i komfort przebywających w nich osób. W niskoenergetycznych i zazwyczaj bardziej szczelnych budynkach rośnie obawa, że budynki mogą mieć złę kanały wentylacyjne i być przez to nieodpowiednio wentylowane, co prowadzi do złej jakości powietrza wewnątrz. Warto rozważyć w takiej sytuacji montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, albo wentylacji grawitacyjnej.
W kontekście wentylacji i zdrowia powinniśmy wziąć pod uwagę, że wszystkie nowe domy, budowane ze szczelnością poniżej 10 m3/godz./m2@50Pa , będą uzależnione od celowej wentylacji. Problem polega na tym, że wiele nowych domów ma żałośnie niewystarczającą wentylację, często nie spełniając minimalnych wymagań przepisów budowlanych.
Domy z wentylacją grawitacyjną, często podczas remontu pozostają przy tym rozwiązaniu, ponieważ w starych domach trudno zbudwać system do usuwanego powietrza bez działającej wentylacji grawitacyjnej.

Jak działa rekuperacja
Ponieważ cele energetyczne jeszcze bardziej zwiększają szczelność – do poniżej 5 m3/h/ m2@50Pa – ryzyko dla zdrowia zarówno mieszkańców, jak i konstrukcji budynku wzrasta, jeśli nieruchomość ma niewystarczającą wentylację (np. wentylacja grawitacyjna). Standardowe podejście do wentylacji naturalnej (np. nawiewniki lub otwory w ścianie) może nie zapewniać odpowiedniej wentylacji przez cały rok: potrzebne byłyby większe wloty/wyloty (powietrze nawiewane), a geometria i objętość budynku wymagałyby starannego zaprojektowania, aby promować naturalne powietrze pływ. Zwykłe zwiększenie ilości nawiewników okiennych może kolidować z docelową wydajnością energetyczną budynku i może mieć wpływ na warunki komfortu użytkowników.
Do tego systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła często wykorzystywane są pompy ciepła. Moc pompy ciepła do domu z rekuperacją jest jednym z ważniejszych parametrów do obliczania niezbędnej mocy ogrzewania płaszczyznowego.
Alternatywną i coraz bardziej popularną strategią rozwiązania tego problemu jest wentylacja z odzyskiem ciepła, częściej określana skrótem HRV lub MVHR (wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła). Dzięki MVHR wentylatory mechanicznie dostarczają powietrze do budynku i w sposób ciągły usuwają zużyte powietrze za pomcą systemu przewodów wentylacyjnych. Zarówno wentylatory nawiewne, jak i wywiewne wentylują z równą szybkością, co oznacza, że powietrze wchodzące i wychodzące z budynku jest zrównoważone. Ponieważ świeże powietrze wchodzące z zewnątrz przechodzi przez wymiennik ciepła, większość energii cieplnej jest przekazywana z powietrza wywiewanego do strumienia powietrza wlotowego.
System rekuperacji
Dzięki temu nawiewane powietrze ma znacznie wyższą temperaturę od temperatury zewnętrznej, zmniejszając w ten sposób ryzyko dyskomfortu i minimalizując straty ciepła wentylacyjnego bez względu na wysokść temperatur zewnętrznych.
Nie jest chyba wielką niespodzianką, że domy pasywne, w zimnym i umiarkowanym klimacie, wymagają strategii MVHR, aby zapewnić spełnienie kryteriów komfortu cieplnego przez cały rok (np. dopływ świeżego powietrza nie może być niższy niż 16C). Rynek rekupuracji nie ogranicza się również do rynku domów pasywnych: wiele nowobudowanych domów niepasywnych i domy modernizowane również korzystają z wentylacji grawitacyjnej oraz rekupuracja, co teoretycznie nie jest niczym złym.
Prawidłowo zaprojektowane, zainstalowane i uruchomione w systemie rekuperacji powinny zapewniać i utrzymywać dobrą jakość powietrza w pomieszczeniach przez wiele lat. Wymagają jednak więcej przemyślenia, w przeciwnym razie mogą się nie udać i być powodem do reklamacji. Ten artykuł ma na celu podkreślenie niektórych kluczowych kwestii związanych z projektowaniem i instalacją, które pomogą zapewnić pomyślną instalację

Nadające się do celu
Systemy rekuperacji mogą pomóc w utrzymaniu komfortu tylko wtedy, gdy są zamontowane w hermetycznym pomieszczeniu. Powodem tego jest zapewnienie, że jak najwięcej powietrza, do iz budynku, przechodzi przez wymiennik ciepła. W przeciwnym razie jaki to ma sens?
Wymienniki ciepła w systemach MVHR powinny odzyskiwać wystarczającą ilość ciepła z wywiewanego powietrza, aby ich specyfikacja była opłacalna zarówno pod względem komfortu, jak i inwestycji. Jest to znane jako sprawność odzysku ciepła i jest określane dla prawie wszystkich systemów na dzisiejszym rynku, a coraz więcej z nich nosi logo certyfikacji. Oznacza to, że przeszły dodatkowe testy potwierdzające m.in. spełnienie wymogu minimalnej sprawności odzysku ciepła 75%.
W rzeczywistości wiele dzisiejszych systemów podaje wydajność odzyskiwania powyżej 90%. Ale bądź ostrożny. Tylko dlatego, że urządzenie określa te imponujące wydajności, nie oznacza to, że to właśnie otrzymasz. Sprawność zainstalowanego systemu jest funkcją sprawności wymiennika ciepła, szczelności przegród zewnętrznych budynku i systemu MVHR (w tym kanałów) oraz prawidłowego ustawienia i zrównoważenia przepływu powietrza w systemie podczas rozruchu.
Jednak na sprawność wpływa również środowisko, w którym system jest zainstalowany, dlatego centralę MVHR i wszystkie przyłączone do niej kanały dystrybucyjne (po ciepłej stronie wymiennika ciepła) należy zainstalować w obrębie osłony termicznej wymiennika ciepła. budynek.
Ale gdzie indziej cele dotyczące przepuszczalności powietrza różnią się znacznie: na przykład nowe mieszkania w Wielkiej Brytanii muszą mieć maksymalną przepuszczalność 10 m3/godz/ m2 przy 50 Pa (inna jednostka niż ach przy 50 Pa , ale dla uproszczenia tutaj przyjmiemy to to samo) po przetestowaniu. W rzeczywistości projektowana wartość przepuszczalności powietrza może być znacznie poniżej tej wartości i jest podyktowana wartościami zastosowanymi w SAP (lub DEAP) mieszkania) obliczenia emisji CO2.
Ostateczna testowana wartość zależy od typu konstrukcji, specyfikacji i jakości wykonania. Łańcuch dostaw MVHR często nie jest szczególnie wyraźny w kwestii szczelności właściwości, dla których przeznaczone są ich produkty, w końcu nie chcą ograniczać swojego zasięgu rynkowego, a niewielu klientów prawdopodobnie zmierzy wydajność, aby temu zakwestionować. Niektórzy projektanci budynków powiedzą, że jeśli przegroda ma szczelność 5,0 m3/h/ m2@50Pa lub niższą, to MVHR będzie w porządku. Jeśli jednak chcesz zapewnić najlepszą wydajność odzysku ciepła, niezbędna jest przepuszczalność powietrza poniżej 3.
Systemy MVHR powinny nie tylko wymieniać energię cieplną tak wydajnie, jak to tylko możliwe, ale także powinny być wydajne w działaniu. Jako takie, kolejnym kryterium dla systemów domów pasywnych jest to, że mają one specyficzną moc wentylatora (SFP) nie większą niż 0,45 Wh/m3, tj. na każdy metr sześcienny powietrza, który wymienia na godzinę, nie powinien zużywać więcej niż 45 watów energii elektrycznej. Na rynku można znaleźć wiele systemów o znacznie lepszym SFP, często poniżej 0,25 Wh/m2. Jednak, podobnie jak w przypadku sprawności odzysku ciepła, rzeczywista SFP systemu będzie zależeć od objętościowego przepływu powietrza, charakterystyki wydajności wentylatora oraz całkowitego ciśnienia podłączonych przewodów.
Z tych powodów i sposobu sterowania systemami zużycie energii elektrycznej w ciągu roku między systemami będzie się znacznie różnić. W przybliżeniu, typowe roczne koszty energii elektrycznej dla dobrze zaprojektowanej i zainstalowanej, średniej wielkości jednostki używanej przez cały rok powinny być rzędu 40-50 GBP/rok.
Rekuperacja – całoroczna praca
Może wydawać się oczywiste, że wentylacja w budynkach jest wymogiem ciągłym przez cały rok. Tak więc, chociaż wydajna praca systemu wentylacyjnego jest ważna, jeszcze ważniejsze jest to, aby mógł on działać przez cały rok. Wiele systemów zawiera letnie obejście, dzięki czemu ciepło jest odrzucane, a nie odzyskiwane w cieplejszych okresach. Ale bądź ostrożny, niektóre tańsze systemy po prostu wyłączają wentylator nawiewny, zmieniając system w system tylko wyciągowy. Oznacza to, że latem może być konieczne otwarcie okien, aby powietrze do budynku dostało się do środka.
Zimą, kiedy najprawdopodobniej okna będą zamknięte, musimy zadbać o to, aby system działał bez zakłóceń. Nie ma konieczności otwierania okien. Powietrze nawiewane i wyciągane jest wentylacją mechaniczną.
Jednak wiele systemów MVHR dostępnych na rynku nie jest w stanie samodzielnie pracować przez cały rok i automatycznie wyłącza się, aby chronić wymiennik ciepła, gdy temperatura zewnętrzna zbliża się do zera.
Dzieje się tak, ponieważ kondensacja tworząca się na wymienniku ciepła może być w takich warunkach nadmierna, co wiąże się z dalszym ryzykiem zamarznięcia zimnej strony wymiennika, a tym samym uszkodzenia urządzenia. Jednak to wyłączenie może nastąpić w czasie, gdy zdrowie i komfort użytkowników są najbardziej uzależnione od dobrego przepływu powietrza przez system.
Projektanci będą musieli uwzględnić te ograniczenia funkcjonalne: wybór jednostki w oparciu o jej wydajność przepływu objętościowego po prostu nie jest wystarczająco dobry. Wyposażenie dodatkowe, takie jak podgrzewacz wstępny na wchodzącym strumieniu powietrza, jest koniecznością, jeśli nie jest integralną częścią jednostki MVHR.
Rekuperacja – Zagadnienia dotyczące zakwaterowania i dostępu
Jednostki MVHR, ich wyposażenie pomocnicze i kanały systemowe mogą zajmować znaczną ilość miejsca. Oprócz nagrzewnic wstępnych wyposażenie domu pasywnego może zawierać nagrzewnicę wtórną w dystrybucji powietrza nawiewanego do pierwotnego ogrzewania nieruchomości.
Niezbędne jest, aby projektanci domów zaplanowali umieszczenie tego sprzętu w taki sposób, aby zachęcić do długotrwałej, pomyślnej eksploatacji systemu, w tym łatwości dostępu w celu konserwacji. Jeśli od samego początku decyzja jest taka, aby umieścić urządzenie na strychu (szczególnie zimnym), to zastanów się jeszcze raz.
Większość awarii systemu MVHR dotyczy słabego dostępu, ponieważ niewygodne lokalizacje powodują, że są one trudne do zainstalowania i prawidłowego uruchomienia. A jeśli dostęp do regularnych zmian filtrów jest zbyt trudny, jest mało prawdopodobne, aby zostały one zmienione.
Filtry
Konserwacja filtrów to częsty temat w systemach MVHR. Podstawową funkcją filtrów jest ochrona systemu i wymiennika ciepła przed kurzem i cząstkami stałymi, które go zapychają. W ramach drugorzędnej funkcji filtracja ta może być korzystna dla mieszkańców, ponieważ zmniejsza liczbę cząstek stałych w powietrzu wewnętrznym napływającym z zewnątrz.
Istnieje coraz więcej dowodów wskazujących na to, że mieszkańcy domów z wentylacją MVHR doświadczyli poprawy stanu zdrowia związanego z oddychaniem. Chociaż wiele z tych ulepszeń zdrowotnych jest prawdopodobnie spowodowanych poprawą ogólnego współczynnika wentylacji, obecność filtrów (i zwiększona szczelność budynku) prawdopodobnie będzie odgrywać rolę, chociaż potrzebne są dalsze badania, aby to potwierdzić.
Dostępne są różne stopnie filtrów: ogólne i dokładne. Jeśli wymagany jest wyższy stopień filtracji, należy stosować filtry dokładnego stopnia, np. typu F7 do drobnych cząstek stałych (zgodnie z wymaganiami dla domów pasywnych). Filtry ogólne, np. G4 dla cząstek gruboziarnistych, zwykle wystarczają do ochrony systemu. Należy pamiętać, że im drobniejszy filtr, tym większy opór systemu i tym bardziej regularna może być konieczna konserwacja.
Jeśli konserwacja filtra nie jest rutynowa, wydajność systemu zostanie wkrótce zagrożona. W zależności od lokalizacji, będziesz musiał zaplanować co najmniej dwa razy w roku zmiany lub co kwartał. Jeśli nie można uwzględnić tego stopnia utrzymania, MVHR może nie być odpowiednią strategią dla twojego projektu. Jest to często dyskutowane w kontekście wynajmowanych lokali socjalnych i prywatnych, w których planowana konserwacja ogranicza się zwykle do corocznych kontroli bezpieczeństwa gazu. Warto również zauważyć, że koszty wymiany filtra w skali roku mogą być wyższe niż koszty eksploatacji systemu elektrycznego.
Ostatnia uwaga dotycząca filtrów: większość instalacji, które widzę, ma tendencję do używania zaworów powietrza wywiewanego w wilgotnych pomieszczeniach w domu, w tym w kuchni. Jeśli jednak chcemy chronić kanały i wymiennik ciepła filtrami w maszynie, dlaczego nie rozszerzyć tej zasady na kuchnię? Tłuszcz z gotowania może dostać się do przewodów i ułatwić przywieranie do niego kurzu i innych zanieczyszczeń, co negatywnie wpłynie na wydajność systemu. Zawsze najlepiej jest używać w kuchni terminala wyciągu z filtrem,
Dystrybucja powietrza
Systemy MVHR zwykle rozprowadzają powietrze do i z zajmowanych obszarów budynku za pomocą sieci kanałów, które kończą się kratkami lub zaworami montowanymi na suficie lub ścianie. Ten system kanałów, wraz z końcówkami i filtrami, doda pewną ilość ciśnienia przy dowolnym natężeniu przepływu. Jest na to kilka terminów, w tym: całkowita presja; ciśnienie w systemie; ciśnienie zewnętrzne; ciśnienie statyczne (choć tutaj niewłaściwie użyte); i odporność systemu. Ilekroć mówię studentom o związku między objętościowym przepływem powietrza a wynikającym z tego ciśnieniem, szybko widzę ich przeszklone!
Rzeczywistość jest taka, że rozumieliśmy te podstawowe zasady fizyki, kiedy byliśmy małymi dziećmi. Każdy, kto kiedykolwiek miał owocowy lub lodowy koktajl mleczny, pamięta, że gdy do słomki dostanie się duża porcja miazgi owocowej lub posypki lodowej, ciśnienie w słomce wzrasta i trzeba było zastosować więcej mocy (mocniej ssać i zmieniać kolor na różowy). zwiększ przepływ koktajlu mlecznego – zwłaszcza jeśli używasz giętkiej słomki! Ta sama zasada obowiązuje w przypadku systemów kanałów wentylacyjnych: im większe ciśnienie w systemie, tym większa moc wentylatora do przemieszczenia wymaganej ilości powietrza. W każdym systemie wentylacyjnym, ale szczególnie w przypadku MVHR (który ma zwykle największą ilość kanałów systemowych w porównaniu z innymi typami),
W przeciwnym razie nie będziesz w stanie wybrać jednostki MVHR o odpowiedniej wydajności, aby zapewnić przepływ powietrza, którego potrzebujesz.
Kanały są zwykle najsłabszym ogniwem każdego systemu wentylacyjnego i często są główną przyczyną słabej wydajności. Ale przy odrobinie namysłu nie jest trudno zrobić to dobrze. Przybiera on wiele form, ale wybór odpowiedniego projektu, rozmiaru i typu będzie kluczem do sukcesu systemu. Więcej informacji na temat typów kanałów podano w sekcji ramek.
RODZAJE KANAŁÓW
Kanały występują w wielu formach: stal, aluminium, plastik; sztywne, półsztywne i elastyczne; okrągłe, prostokątne, owalne i tak dalej. Szeroki wybór może wydawać się przytłaczający. Pozbądźmy się najpierw jednej rzeczy: pod żadnym pozorem nie używaj przewodów elastycznych. Jeśli naprawdę potrzebujesz elastyczności, użyj półsztywnych kanałów o gładkich powierzchniach wewnętrznych i używaj tylko łagodnych zagięć. Jeśli to możliwe, należy unikać kanałów prostokątnych, szczególnie w przypadku powietrza nawiewanego, gdzie kanał jest pod nadciśnieniem: charakterystyka przepływu powietrza w tych warunkach jest znacznie lepsza w przypadku kanałów okrągłych lub owalnych. Wybór materiału sprowadza się głównie do budżetu projektu. Kanały ze sztywnej stali są najbardziej wytrzymałe, a zatem łatwiejsze do czyszczenia. Powinno to również trwać przez długi czas (30+ lat), ale ta dodatkowa korzyść zwiększy początkowe nakłady kapitałowe. Niezależnie od tego, czy jest to metal, czy plastik, zawsze używaj zastrzeżonych złączy, kolanek, trójników itp. Upewnij się, że wszystkie połączenia mają hermetyczne uszczelnienie i są połączone mechanicznie. Zawsze używaj kanałów tam, gdzie dostępne są dane o wydajności przepływu powietrza: unikaj kanałów „na zamówienie”.
Istnieją dwie główne konfiguracje kanałów do wyboru do dystrybucji powietrza do iz każdego pomieszczenia: systemy odgałęźne i promieniowe. W systemie rozgałęzień główne rozgałęzienia zmniejszają się wraz z rozgałęzieniem każdego pokoju. Coraz powszechniejsze są systemy promieniowe, w których główne kanały nawiewne i wywiewne z centrali MVHR kończą się w skrzynkach rozprężnych, z których każdy pokój jest oddzielnie odprowadzony.
Każdy typ ma swoje zalety i wady, chociaż niektórzy dostawcy MVHR zaczynają obecnie szeroko promować system radialny. Jest jednak kilka rzeczy, które należy wziąć pod uwagę, zanim zdecydujemy się na najbardziej odpowiednie rozwiązanie – jedno podejście może nie pasować do każdej instalacji. Ponadto nie ma nic złego w podejściu hybrydowym: wszystko jest możliwe pod warunkiem, że jest odpowiednio zaprojektowane i może być umieszczone w budynku.
Kilka kluczowych punktów do rozważenia dla każdego typu.
Takie podejście ma mniejszą turbulencję, ponieważ odgałęzienia są zaprojektowane tak, aby umożliwić płynniejszy przepływ powietrza w porównaniu z systemami plenum;
Systemy odgałęzień wymagają większej ilości kanałów o większej średnicy, o minimalnej średnicy 100 mm, z głównym odgałęzieniem o średnicy do około 160 mm, co może powodować problemy z akomodacją, szczególnie gdy przebiega przez piętra pośrednie;
Równoważenie przepływu powietrza w pomieszczeniach poprzez regulację kratek zaworów pokojowych opiera się na dobrej konstrukcji kanałów, aby zapewnić lokalną prędkość (a więc hałas) nie za wysoką dla wymaganego natężenia przepływu;
Może być konieczne dodatkowe tłumienie dźwięku, szczególnie w przypadku kanałów metalowych;
W przypadku systemów odgałęzień prawdopodobnie będzie więcej połączeń kanałów, zagięć i trójników (w porównaniu z półsztywnymi, promieniowymi) i prawdopodobnie wyższe ryzyko wycieku powietrza, w zależności od jakości kanałów.
Dla promieniowych
Systemy te mogą być łatwiejsze do zainstalowania, ponieważ kanały promieniowe między komorą (lub kolektorem) a pomieszczeniem pozwalają na mniejszą średnicę (zwykle 75 mm) i są bardziej wyrozumiałe w przypadku stosowania kanałów półsztywnych. Jednak pomieszczenia o wyższym natężeniu przepływu (np. kuchnie i duże pomieszczenia) mogą wymagać dwóch promieniowych przebiegów kanałów do każdej kratki końcowej;
Potrzebne jest mniejsze tłumienie dźwięku: tłumiki przesłuchowe można pominąć;
Potencjalnym minusem jest to, że trzeba znaleźć dodatkowe miejsce na skrzynki rozprężne zasilające i wyciągowe. Powinny one być umieszczone centralnie w posiadłości (nie na poddaszu, chyba że jednokondygnacyjne), aby zminimalizować długość promieniową;
Należy używać dobrej jakości skrzynek rozprężnych, ponieważ złe projekty mogą powodować znaczny wyciek powietrza;
Systemy promieniowe mogą być trudne do uruchomienia, ponieważ każdy przebieg promieniowy wymaga regulacji za pomocą dostarczonych ograniczników przepływu lub przepustnic, a prawidłowe ustawienie może zająć trochę czasu.
Rekuperacja – Izolacja
Ważne jest, aby kanały były izolowane – tam, gdzie to konieczne – aby zminimalizować straty ciepła przez system i zmniejszyć ryzyko kondensacji. Zakładając, że jednostka MVHR jest zainstalowana wewnątrz obudowy termicznej, należy zaizolować kanały wlotowe i wylotowe po zimnej stronie wymiennika ciepła. Kondensacja na tych przewodach będzie miała miejsce na zewnątrz przewodu, dlatego izolacja musi być paroszczelna. Kanały dystrybucyjne po ciepłej stronie wymiennika ciepła niekoniecznie wymagają izolacji, chyba że: a) przechodzą przez obszar nieogrzewany (np. zimny strych), w takim przypadku należy je w pełni zaizolować, aby zapobiec wystąpieniu kondensacji po wewnętrznej stronie kanału (izolacja nie musi być paroszczelna, choć nadal jest to dobra praktyka) lub: b) dystrybucja powietrza nawiewanego obejmuje dogrzewanie (np.
Ilustracja
Aby zapewnić dobrą dystrybucję powietrza w każdym pomieszczeniu, ważne jest zarówno dobranie, jak i prawidłowe rozmieszczenie zaworów dystrybucji powietrza. Jeśli pomylisz się w tej kluczowej kwestii, możesz skończyć z słabą cyrkulacją powietrza w pomieszczeniach lub dyskomfortem prędkości powietrza. Podczas określania produktów do dystrybucji powietrza zawsze należy sprawdzić charakterystykę dystrybucji powietrza.
Jednak zgodnie z ogólną zasadą, zawory nawiewne montowane na suficie najlepiej umieszczać centralnie w pomieszczeniu, ponieważ zapewnia to największą elastyczność w układach podłóg. Na przykład łóżko w sypialni rzadko znajduje się na środku pokoju i zawsze należy unikać rozprowadzania powietrza bezpośrednio nad wezgłowiem łóżka. Upewnij się, że jeśli nie masz innej możliwości niż umieszczenie zaworu zasilającego w pobliżu ściany lub narożnika, zamontuj sekcje zaślepiające wewnątrz zaworu (najbliżej ściany), aby zminimalizować potencjalny dyskomfort pionowej prędkości powietrza wzdłuż ściany.
Zawory powietrza wywiewanego w pomieszczeniach wilgotnych najlepiej umieścić na suficie, ale w przypadku konieczności montażu na ścianie należy dążyć do zamontowania zaworu w odległości do 400 mm od sufitu, aby zmaksymalizować skuteczność usuwania wilgoci. Oprócz zaworów pokojowych w każdym projekcie należy uwzględnić ścieżkę między przepływem powietrza nawiewanego i wywiewanego.
Najczęściej systemy MVHR wykorzystują „efekt kaskadowy”, aby przewietrzyć obszary cyrkulacyjne. Jest to miejsce, w którym powietrze przemieszcza się z punktów nawiewnych do wywiewnych przez budynek, unikając w ten sposób potrzeby stosowania punktów nawiewnych w korytarzach, podestach itp. W tym celu niezbędny jest transfer powietrza między wszystkimi wentylowanymi pomieszczeniami, a zwykle odbywa się to poprzez zapewnienie podcięcia 10 mm pod drzwiami wewnętrznymi, chociaż dokładną ilość można obliczyć zgodnie z zaprojektowanymi szybkościami wymiany powietrza.
Pojemność systemu wentylacji mechanicznej
Wykres przedstawia przykład charakterystyki wydajności wentylatora lub krzywych wentylatora dla typowej jednostki MVHR. Niezbędne jest dokładne zbadanie wykresu specyficznego dla jednostki proponowanej do projektu, aby zapewnić przydatność do celu dla osiągnięcia zaprojektowanych natężeń przepływu. Teraz zobaczysz, dlaczego niezbędny jest dostęp do zaprojektowanego ciśnienia systemowego: w przeciwnym razie nie będziesz w stanie wybrać odpowiedniej wielkości jednostki.
Teoretycznie jednostka w tym przykładzie ma zdolność przemieszczania się około 350 metrów sześciennych na godzinę (m3/h) przy ciśnieniu systemu 0 Pa (tj. zerowy opór – odizolowany od systemu kanałów) podczas pracy przy 100% maksymalnej prędkości. Jednak w zależności od konstrukcji kanału ciśnienie w systemie może wynosić od 50 do 150 Pa podczas normalnej pracy.
Przy założeniu 100 Pa i normalnej wydajności roboczej 200 m3/h, z wykresu wynika, że system będzie pracował na około 75% swojej wydajności. Wyższe ustawienie doładowania przy 300 m3/h może zwiększyć ciśnienie w systemie do około 200 Pa, ale teraz wentylatory pracują z wydajnością około 95%. Teraz nie ma nic szczególnie „złego” w doborze tej jednostki do tej sytuacji – spełnia ona zapotrzebowanie na moc. Ale ta zdolność jest oparta na spełnieniu minimalnych wymagań projektowych (tj. zgodności z przepisami budowlanymi). W rzeczywistości ta zdolność może nie doceniać rzeczywistych potrzeb budynku. Na przykład, jaki wpływ na zapotrzebowanie na wentylację będą miały liczba mieszkańców, gęstość przebywania, aktywność i wytwarzanie wilgoci?
Chodzi o to, aby nigdy nie dążyć do tego, aby projekt był zgodny z minimalnym przepływem objętościowym, ponieważ w razie potrzeby możesz nie mieć dodatkowej wydajności. Ważne jest również, aby pamiętać, że im bliżej maksymalnej krzywej uzyskasz, tym więcej energii elektrycznej będzie potrzebować system, aby osiągnąć parametry projektowe. Dobrą praktyką byłoby wybranie jednostki, która ma większą wydajność i jest to moja zasada, w której normalne (niższe prędkości) projektowe natężenia przepływu mogą być spełnione przy nie więcej niż 60% dostępnej wydajności, a wysokie (lub doładowania) ustawienie projektowe spełnia nie więcej niż 80% pojemności.
Przy doborze i doborze jednostki należy również wziąć pod uwagę sterowanie wentylatorem. Wiele jednostek o niższej lub średniej cenie po prostu uruchamia wentylatory o zmiennej prędkości z ustawieniem wybranym podczas rozruchu. Jednak łożyska silnika szybko się docierają, a filtry stają się coraz bardziej zabrudzone, co stopniowo zmniejsza przepływ powietrza. Najlepiej jest określić systemy, które mają stałą kontrolę przepływu objętościowego, tak aby wentylatory automatycznie regulowały prędkość wentylatora, aby utrzymać zamówiony przepływ objętościowy powietrza, gdy ciśnienie w systemie wzrasta. Jeśli zdecydujesz się na system bez takiego stopnia kontroli, będziesz musiał od samego początku upewnić się, że masz większą wydajność. System będzie musiał zostać uruchomiony przy natężeniu przepływu powyżej wartości projektowych, aby uwzględnić możliwość obniżenia wydajności.
Rekuperacja – Hałas w systemie
Potencjał hałasu może być bardzo znaczący i często jest pomijany na etapie projektowania i instalacji. Hałas jest głównym powodem, dla którego niezadowoleni mieszkańcy wyłączają wiele słabo działających systemów! Dobrą praktyką projektową byłoby umieszczanie jednostek MVHR z dala od miejsc sypialnych: kolejny powód, aby nie umieszczać jednostek na poddaszu. Najlepiej też unikać szafek wychodzących z sypialni – kolejna częsta lokalizacja. Hałas można zminimalizować, dobierając rozmiar większego systemu do pracy z niższą prędkością, zmniejszając w ten sposób hałas silnika.
Ale hałas związany z systemami MVHR to nie tylko hałas wentylatora mechanicznego. Hałas „gwizdania” spowodowany lokalną prędkością powietrza jest istotną przyczyną skarg na hałas, co może być związane z: złym zaprojektowaniem kanałów (niewymiarowe); słaba instalacja (np. ostre krawędzie i zagięcia); lub złe uruchomienie (np. nieprawidłowe ustawienia zaworów w pomieszczeniach). Dobry projekt kanałów zwykle obejmuje tłumienie dźwięku w celu zmniejszenia hałasu systemu, a jeśli system rozgałęziony przechodzi przez kanały między pomieszczeniami, to – szczególnie w przypadku kanałów metalowych – mogą być potrzebne tłumiki, aby poprawić prywatność.
Wibracje z jednostek MVHR mogą być kolejną uciążliwością i mogą wystąpić, jeśli jednostka jest źle zamontowana lub jeśli kanał jest źle zainstalowany. Wszędzie tam, gdzie to możliwe, instaluj urządzenie na litej ścianie lub podłodze i używaj wsporników antywibracyjnych (często dostarczanych jako wyposażenie dodatkowe).
Podobnie jak w przypadku załamanej słomki, systemy MVHR muszą zastosować większe ciśnienie, aby przepuścić powietrze przez wygięty kanał, dlatego konieczne jest obliczenie ciśnienia systemu na początku, aby wybrać odpowiednią wydajność systemu MVHR.
Podobnie jak w przypadku załamanej słomki, systemy MVHR muszą zastosować większe ciśnienie, aby przepuścić powietrze przez wygięty kanał, dlatego konieczne jest obliczenie ciśnienia systemu na początku, aby wybrać odpowiednią wydajność systemu MVHR.
Rekuperacja- uruchomienie i użytkowanie systemu
uruchomienie. Celem uruchomienia jest zapewnienie, że system jest prawidłowo skonfigurowany, aby dostarczać projektowane przepływy powietrza tak wydajnie, jak to możliwe, oraz że strumienie powietrza wlotowego/nawiewnego są zrównoważone ze strumieniami powietrza wywiewanego/wywiewanego.
Osiągnięcie idealnej równowagi w rzeczywistości nie jest łatwe i dopóki nierównowaga wynosi mniej niż 10% (obowiązkowe dla domów pasywnych), będzie dobrze. Większość dobrze zaprojektowanych i zainstalowanych systemów, które zlecam, ma zazwyczaj nierównowagę <3% po zakończeniu. Uruchomienie dowolnego systemu kanałowego będzie wymagało dobrej znajomości projektu i instalacji, tak aby znane były ograniczenia, które mogą mieć wpływ na proces uruchamiania.
Prawie zawsze oznacza to oddzielne ustawienie prędkości wentylatora nawiewnego i wyciągowego, aby uwzględnić różne ciśnienia w systemie po każdej stronie. Często wentylator nawiewny będzie musiał pracować ciężej niż wyciąg, ponieważ zwykle jest więcej kanałów i wylotów po stronie nawiewnej (większe ciśnienie) w porównaniu z wyciągiem, który zajmuje się tylko wilgotnymi pomieszczeniami. Rzadko uruchamiałem jakikolwiek system i nie musiałem zmieniać domyślnych ustawień wagi producenta, nawet jeśli twierdzą, że balansuje automatycznie.
Systemy MVHR są wyposażone w pewną formę kontroli ręcznej, automatycznej lub na żądanie. W wielu przypadkach użytkownicy zwykle nie wchodzą w interakcję ze swoim systemem zbyt często, a z mojego doświadczenia wynika, że użytkownicy końcowi będą szukać kontrolera tylko wtedy, gdy mają problem – zwykle hałas, dyskomfort prędkości powietrza lub spostrzegane wysokie koszty eksploatacji.
Jeśli zapewniasz ręczne sterowanie, upewnij się, że są one łatwe do zrozumienia i dostępne (nie utknęły w szafce). Automatyczne sterowanie wentylatorami, np. oparte na wilgotności, nie powinno prowadzić do gwałtownego wzrostu poziomu hałasu. Najlepszy system MVHR to taki, o którym nie wiesz, że istnieje: cicho i wydajnie wentyluje dom dla wygody przebywających w nim osób. Uwierz mi, to możliwe.
Teraz już wiesz jaką wybrać czy pozosatwić wentylację grawitacyjną czy też zmienić na nowoczesne rozwiązania gwarantujące odzysk ciepła. W tym drugim systemie ważna jest rola gruntowego wymiennika ciepła. Chcąc oszczędzać warto pomyśleć o montażu rekuperacji.